maandag 12 maart 2012

Lotte Heijtenis Dubbelleven en Jes @ Vlaamse TV vrouwen



Lotte Heijtenis (1977) (soms geschreven als Heytenis) is een Vlaamse actrice, bij het televisiepubliek bekend van de hoofdrol in de televisieseries Jes en Dubbelleven .


Vlaamse TV vrouw Lotte Heijtenis is licentiaat Romaanse talen, bestudeerde een jaar de Mexicaanse literatuur in Mexico-Stad, volgde theaterstudies aan de Sorbonne in Parijs en studeerde in 2007 af aan de toneelacademie van Maastricht.


Vlaamse TV vrouw Lotte Heijtenis werkte als docent woord in het deeltijds kunstonderwijs, had een rol in de kortfilm Drive me crazy en een gastrol in Aspe. In het theater speelde ze met theater Onderhetvel in Kamer en de Man en Hebben/Zijn en met de KVS in Incendies.


Begin 2008 werkte Vlaamse actrice Lotte Heijtenis in de Antwerpse werkplaats de theatermaker aan de productie Jaz, die in april 2008 tijdens het Hit the Stage evenement van theater Monty werd voorgesteld. Ze kreeg de rol van Charlotte Vranken in de één televisieserie De Smaak van De Keyser die in het winterseizoen 2008-2009 werd uitgezonden. Intussen was ze zelf begonnen aan de opnames van de vtm televisieserie Jes waar ze de hoofdrol, de rol van Jes Jacobs, toegewezen kreeg.


In Calais stond ze begin 2009 met Jusqu'au désert op de planken. Theatergezelschap Laika hernam de productie met dezelfde acteurs in Antwerpen in april 2009 als onderdeel van het cultuurfestival Blok / Bloc op Linkeroever met de titel Tot in de woestijn. Met 't Arsenaal stond ze met Belga op de planken in de herfst van 2009.


In het najaar van 2010 volgden de film Zot van A. en de fictieserie Dubbelleven.


De commerciële zender vtm pakte uit met 'Jes', een dertiendelige drama-comedyreeks over een jonge vrouw die een nieuw leven begint in Brussel. De programmamakers stelden de reeks voor in de Beursschouwburg in Brussel.


Singlebestaan
De serie begint als Jes(Lotte Heijtenis) besluit om, op de dag waarop ze samen met haar vriend Gert naar Shanghai moet vertrekken, niet mee te gaan. Gert gaat naar China en Jes kiest voor het singlebestaan in Brussel. Daarbij krijgt ze steun van haar zus Michelle (Kadèr Gürbüz), haar macho homovriend John (Johan Heldenbergh), de cynische pro Deoadvocaat Luc (Koen De Graeve) en haar nieuwe beste vriendin, kunstenares en flapuit Sofia (Pascale Platel).


Jazzy ritme
De dertiendelige reeks met Vlaamse TV vrouw Lotte Heijtenis in de titelrol speelt zich af in Brussel, volgens de programmamakers ook een personage. "Via Johns taxi varen we op de stroom van de stad. We meren aan en vertrekken weer. Dit alles op het jazzy ritme zoals de hartslag van het drukke en kleurrijke Brussel. Een fantastische, soms wat bedreigende, maar altijd warme stad om in te wonen."


Dynamisch raderwerk
"De toon van Jes is humoristisch en levenslustig, eigentijds en relativerend. De personages nemen geen blad voor de mond. De reeks is een dynamisch raderwerk zoals de hoofdstad zelf. Levens kruisen elkaar en gaan weer uit elkaar. Elk personage in 'Jes' staat op een keerpunt in zijn/haar leven. Ze zijn op zoek naar geluk", aldus de programmamakers. Lotte Heijtenis heeft in Jes een heftige tongzoen scene met de lesbische Pascale Platel. Verder heeft Lotte net als Kadèr Gürbüz meerdere naaktscènes in Jes.


In Jes leert u de 31-jarige actrice Lotte Heijtenis uit Antwerpen kennen. Met 'Jes' had ze haar eerste hoofdrol op televisie te pakken.
Wie is Jes eigenlijk?
Lotte Heijtenis: 'Jes is een jonge vrouw die op een punt in haar leven is gekomen waarop ze geen weg meer ziet voor zichzelf. Haar vriend, die ze bij de scouts in het dorp leerde kennen, krijgt de kans om in Shanghai te gaan werken. Ze beslist hem niet te volgen en moet haar leven een nieuwe wending geven. Dat nieuwe leven begint in Brussel, waar ze gaandeweg andere kanten van zichzelf ontdekt.'


Jes legde zich tot dan neer bij haar routineuze leven. Heb jij dat met haar gemeen?
'Neen, ik durfde tijdens mijn jonge leven wel wat meer initiatief te nemen. Toen ik mijn diploma Romaanse Talen op zak had, wilde ik graag naar Latijns-Amerika. Dus heb ik een beurs aangevraagd om in Mexico City literatuur te gaan studeren. Maar ik heb ook iets gemeen met haar. Toen die beurs aanvaard werd, sloeg de twijfel toe. Ik ben er dan toch voor gegaan.'


Je was de afgelopen jaren vooral in het theater te zien. Waarom heb je toegehapt voor deze tv-rol?
'Ik had bij de auditie meteen een heel goed gevoel. En ik voelde dat de regisseurs Nathalie Basteyns en Kaat Beels iets nieuws wilden vertellen. Ze zijn leeftijdsgenoten van me en ook voor hen is dit nieuw. Ik moest dus niet alleen in het grote avontuur stappen. En dan was er natuurlijk de cast: Kadèr Gürbüz, Johan Heldenbergh, Pascale Platel, Koen De Graeve. Wat een chance om met zulke mensen te mogen samenwerken.'


Enig nadeel: je anonieme leventje houdt hier op. Je wordt nu een Bekende Vlaming, een echte BV.
'Men zegt me dat, ja. Maar ik heb er geen schrik van. Het is allemaal zo relatief. Ik zal waarschijnlijk een tijd in de schijnwerpers lopen, maar dat gaat wel over. Er zijn zoveel series en zoveel mensen die verschijnen en dan weer verdwijnen.'


Is dit je afscheid van het toneel?
'Neen. Ik wil graag nog meer televisiewerk doen, maar stoppen met theater zit er echt niet in.'


Dossier K liep nog altijd in de bioscopen, maar ondertussen was regisseur Jan Verheyen alweer begonnen aan een nieuwe film, Zot van A. Begin deze week zijn al enkele interieuropnamen gebeurd, woensdagnacht werd voor het eerst op locatie gedraaid in hartje Antwerpen.


Zot van A is de remake van Alles is liefde, een van de succesvolste Nederlandse films ooit. Op de aftiteling van de Vlaamse versie zult u omstreeks 20 oktober 2010 een indrukwekkende reeks acteurs zien. Veerle Baetens speelt samen met Joke Devynck, Koen De Graeve, Kevin Janssens, Mathias Sercu, Barbara Sarafian, Mathijs Scheepers, Jan Van Looveren, Lotte Heijtenis en Michel Van Dousselaere de hoofdrol. Voorts krijgen ook Kürt Rogiers, Mike Verdrengh, Herwig Ilegems, Sven De Ridder en Tania Kloek een leuke rol.


Jan Verheyen omschrijft Zot van A als 'een film over vaders, dochters, moeders, zonen, mannen, vrouwen en liefde'. Maar de liefde is natuurlijk wel als Sinterklaas: je moet erin geloven om ze te vinden.


Eerder dit jaar was Lotte Heijtenis op de televisie te zien in 'De smaak van De Keyser', waarin ze de jonge Charlotte speelde. Nu is ze Jes Jacobs in 'Jes', een serie die je zelfhulpdrama voor dertigers van nu zou kunnen noemen. 'Jes' heeft ook iets weg van de gemiddelde chick flick, en is voor de rest aangename lichte kost met een mooie rolbezetting.


Volgens onderzoek zouden hedendaagse dertigers hevig aan een geestelijke welvaartsziekte lijden: zij zouden haast ten onder gaan aan de keuzemogelijkheden die het moderne leven hen biedt, of toch dát moderne leven dat we ons van voor de economische crisis herinneren, een embarras du choix waarnaar we weleens heimwee zouden kunnen krijgen binnen afzienbare tijd. Van Lotte Heijtenis, die nog niet zo lang geleden haar debuut als dertiger heeft gemaakt, wil ik om te beginnen weten of haar leven tot nog toe naar wens is verlopen.


Lotte Heijtenis «Meteen moet ik aan dat beroemde zinnetje van John Lennon denken: 'Life is what happens to you while you're busy making other plans.' Ik word eenendertig, en ik heb nooit duidelijk afgelijnde verwachtingen van het leven gehad, laat staan dat ik ooit aan carrièreplanning zou hebben gedaan. Ik zit nog steeds niet in een database voor acteurs, en ik heb geen portfolio. Mijn leven is gewoon verlopen zoals het moest verlopen, en ik heb daar nog geen moment spijt van gehad. Ondertussen weet ik wél wat ik het liefste doe.»




Een catfight op niveau lijkt uit te breken in 'Dubbelleven', de nieuwe dramareeks over twee weduwen van dezelfde man. Barbara Sarafian en Lotte Heijtenis halen alles uit de kast.


De ene doet al jaren mee, maar heeft pas sinds haar glansrol in Aanrijding in Moscou A-status verworven. De andere is een snel rijzende ster.


Lotte Heijtenis: 'Ik speel Nina, een ambitieuze zakenvrouw van rond de dertig, sinds één jaar getrouwd met Marc, een architect. Voor haar was het een coup de foudre. Ze wil zich settelen en daar zelfs haar carrière voor opgeven.' Omroepster Andrea Croonenberghs waarschuwde aan het begin van de nieuwe drama serie Dubbelleven voor "expliciete sexscènes", maar deze mededeling was compleet overbodig. Wat volgde was een openingsscène tussen hoofdrol speelster Lotte Heijtenis en Lucas Van den Eynde waarin Lotte Heijtenis wanhopig probeert zwanger te worden. Behalve een mooie vrijscène waarin 2 naakte verliefde mensen proberen een kindje te verwekken was alle ophef hierover niet nodig.


Barbara Sarafian: 'Zij heeft Marc wel ingepalmd, hé?'

Lotte (verontwaardigd): 'Dat zeg jij nu, vanuit je rol als Karen. Maar volgens mij heeft Nina Marc nooit verleid. Ze heeft wel aangestuurd op een huwelijk, omdat ze zekerheid zocht.'


Barbara: 'Ik vond Karen in de oorspronkelijke synopsis wat banaal, ik heb haar samen met Joel Vanhoebrouck, de regisseur, wat meer kleur gegeven. Ze is de vriendin die al achttien jaar met haar architect in een chique dreef in Keerbergen woont, met twee tienerkinderen. Zoals veel huisvrouwen leeft ze in haar nestje, denkend dat ze alles onder controle heeft. Maar er zit iets van bedwongen vuur in. Uit de woede in haar dialogen merk je dat ze, als het erop aankomt, een felle vrouw kan zijn. En haar woede is groot. Dat maakt de weg naar de bevrijding uit dit drama van verdriet en verraad lang.'


Lotte: 'Dat is de kern van Dubbelleven: hoe bevrijd je je uit zo'n hopeloze situatie? Voor Nina is dat ook een moeilijk pad, omdat ze zich na het drama terugplooit op zichzelf en haar werk. Ze lijkt egoïstisch, maar rechtdoor naar het doel gaan is nu eenmaal haar karakter. En die harde ambitie komt ook vanuit trauma's uit haar verleden waarover ik nog niets mag verklappen. Behalve dan dat ik wel kon janken toen ik het scenario las. Ik snapte haar intuïtief wel.'


Het is wel een hard drama, hé? Ongebruikelijk op de Vlaamse tv.

Barbara: 'Dubbelleven doorbreekt het klassieke patroon op Eén. Het “allemaal Sam, moest even wijken, het mag eens een beetje pijn doen. Normaal zijn vrouwen die huilen not done op tv. Het is niet leuk voor de kijker. Maar wij blijven consequent in de tristesse, we staan stijf van de verwarring en de wrok. Zo doorbreken we de ongeschreven tv-wet dat personages aantrekkelijk moeten zijn. Ik speel graag naturel en rauw - al kijk ik dan achteraf niet graag naar mezelf - en ik hoop dat de kijkers gebeten worden om verder te kijken. Mensen die janken, dat is toch heerlijk kijkvoer?'


Lotte: 'Mij hebben ze eerst gecast. Ik was heel verbaasd dat ze me wilden als Nina, want zo'n carrièrevrouw uit de reclamesector: ik zie die als een zwartharige met lange benen. Ik was vereerd dat Joel door dat cliché keek en voor mij koos. Barbara kwam later. Ik heb haar nog tegenspel moeten geven tijdens haar auditie, als vrouw én als man.'



Barbara: 'Ik hou meer van film. Ik steek liever als een kameleon even snel mijn tong uit, om dan weer te verdwijnen. Dertien weken aan een stuk is niet niets, de boog staat dan wel heel lang gespannen. Vooral omdat we al snel de voorwaarden te horen kregen: zes draaidagen voor een aflevering, wat toch verre van evident is.'


Lotte: 'Ik heb ook getwijfeld of ik wel opnieuw een serie wilde doen. Mijn ervaringen met Jes waren niet zo positief. Dat was - na De smaak van de Keyser, waar we zomaar even twaalf draaidagen per aflevering hadden - mijn kennismaking met deze wereld. Ik was daar vaak gechoqueerd over hoe we moesten werken. Het gebeurde dat een producer midden in een scène binnenkwam en riep: oké, stoppen voor vandaag! Die beperkingen van tijd en geld frustreerden me. Deze keer zei ik vooraf tegen mezelf: dit is een te mooi verhaal om te laten liggen, maar het zal niet anders gaan dan bij Jes. Neem er vrede mee dat je soms helemaal kunt laten zien wat je kunt, en soms zal moeten zeggen “bon, het staat erop., Ik heb mezelf geleerd niet te veel te piekeren.'

Barbara: 'Ik laat het minder aan mijn hart komen. Ik amuseerde me tijdens het draaien van Dubbelleven met een pronostiek. Welke take gaat Joel gebruiken van die opname van daarnet: kiest hij tijdens het monteren de dramatisch correct gespeelde take, of de take die ondanks die kleine hapering intuïtief beter zat?'


Was het zo zwaar, dat draaien van één aflevering in zes dagen?

Lotte: 'Als je negen uur per dag draait, dan is dat met de middagpauze en de make-up samen al een werkdag van elf uur, verplaatsingen niet inbegrepen.'


Barbara: 'Heb je die reportage in De rode loper gezien van onze laatste draaidag? Hilarisch hoe afgepeigerd iedereen eruitziet in die interviewtjes. De adrenaline houdt je overeind in zo'n hectische draaiperiode, maar ik heb mijn tienerzoon nauwelijks gezien. Mijn grootste zorg was op de duur niet meer: sta ik die scène goed te spelen, maar raak ik vanavond wel heelhuids thuis. En al ben je dan doodmoe, toch kun je thuis niet slapen. Overprikkeld.'

Lotte: 'Ik troost me ermee dat het in deze serie geen kwaad kan dat ik er als een wrak uitzie. Nu nog betrap ik mezelf erop dat ik zenuwachtig piano sta te roffelen op een tafel of zo, altijd opgejaagd. Ik ben blij dat ik nu even geen tv ga doen, ik kan dat hectische ritme niet constant aan. Dubbelleven zou ik zo opnieuw doen: vanwege de collega's en vanwege het geweldige scenario. Maar om nu te zeggen dat het vier gelukkige maanden waren: nee.'


Barbara: 'Niets is zo plezant als jezelf trachten te profileren als een one take actress, een actrice die zo gefocust is dat het er altijd in één keer opstaat. Maar als je iets moois wilt maken, moet je tussen twee opnames door toch even kunnen reflecteren? Dat zijn we naar de kloten aan het helpen met die financiële beperkingen. Zes dagen voor een aflevering tegenover tien à vijftien vroeger, dat is niet houdbaar. En je moet dan nog oppassen, want als je het goed doet in korte tijd, loop je het risico dat ze er nóg meer afknijpen. Zo verknal je het voor de generatie die na jou komt.'



Doen jullie een tv-serie niet vooral om den brode?


Lotte: 'Ik zie dat onderscheid ook zo scherp niet. Ik doe nu een theaterstuk in Berchem, Agatha van Marguerite Duras. Zonder subsidies en dus zonder loon. Dat gaat, omdat ik nog geen kinderen heb en geen huis moet afbetalen. Maar over vijf jaar ga ik dat misschien ook niet meer kunnen. Niets tegen tv dus, behalve dat het zo hectisch is dat er vier maanden lang alleen maar dat schijnt te bestaan.'

Barbara: 'Ik combineerde het draaien van Dubbelleven nog eventjes met twee andere film- en tv-projecten.'




Na 'Zot van A' en 'Dubbelleven' zou je ook het ijzer kunnen smeden nu het heet is.

Lotte: 'Je moet dat niet overdrijven. Dubbelleven is voor de meeste mensen de nieuwe reeks met Lucas Van den Eynde en Barbara Sarafian. En ook in de cast van Zot van A is het niet mijn naam die opvalt. Misschien verandert dat nu na de veel besproken naakt scene, maar ik doe niet aan carrièreplanning. Ik ben pas op mijn 27ste begonnen als actrice, het gaat heel snel en daar ben ik blij om, maar ik wil wel kunnen afkoppelen om te zien waar ik naartoe wil.'

Drama voor een habbekrats: Dubbelleven: sterke fictie in tijden van besparingen

Een architect sterft, en wat blijkt? Naast zijn leven met vrouw en tienerkinderen, leidde hij een tweede leven met een jongere vrouw. Sterk drama, maar voor een habbekrats gemaakt.

Jan Decleir maakte zich ooit in een interview over Verlengd weekend boos over de positieve recensies voor de film. Niet dat hij niet van lof houdt, maar de film was voor zo belachelijk weinig geld gemaakt, dat Jan Decleir vreesde dat het volgende keer nóg goedkoper zou moeten.


Anno 2010 wordt de broekriem nog verder aangehaald, zeker bij de VRT. Dubbelleven vertelt een meeslepend verhaal, vol emoties maar toch ook met nuances, dat terecht zijn weg naar het brede publiek zal vinden. En toch zullen de makers niet honderd procent gelukkig kunnen zijn met de lof en het succes. Omdat Dubbelleven zo snel gedraaid moest worden, dat het besef zal blijven knagen dat het met een behoorlijk budget echt top had kunnen zijn.

‘We hadden zes draaidagen per aflevering van vijftig minuten', zegt de jonge regisseur Joël Vanhoebrouck. ‘Voor Witse waren dat er twaalf, voor Vermist tien. Een neerwaartse spiraal dus.'

En dat heeft praktische gevolgen. ‘Je moet wikken en wegen. Ik had een uitstekend scenario en drie geweldige hoofdacteurs met Barbara Sarafian, Lotte Heijtenis en Lucas Van den Eynde. Dus kies je enkele cruciale scènes uit, waarin je echt het onderste uit de kan wil halen. Maar om voor die scènes voluit te gaan, moet je op andere momenten vrede nemen met wat goed is, terwijl je weet dat het met meer tijd veel beter zou kunnen zijn. Ook visueel. Cameraman Ruben Impens is een topper, maar hij moest zich noodgedwongen beperken tot vier lenzen. Dat betekent: consistent camerawerk, maar zonder bravoureshots.'

Filmen tegen de klok betekent ook dat alle scènes op een locatie achter elkaar worden opgenomen, in welke aflevering ze ook gebruikt worden. Voor de acteurs is dat lang niet evident. ‘Ik heb op een bepaalde dag 's ochtends gespeeld dat ik mijn echtgenoot dood zag liggen, en 's namiddags dat ik zielsgelukkig was op ons trouwfeest', zegt Lotte Heijtenis. ‘Probeer dan maar eens in de juiste sfeer te komen.'

Zowel Lotte Heijtenis, Sarafian als Van den Eynde zagen vooraf in dat het tropenmaanden zouden worden, en twijfelden. ‘Voor Van vlees en bloed hadden we twaalf draaidagen, en dat was net voldoende', zegt Van den Eynde. ‘Natuurlijk twijfelde ik dus over Dubbelleven. Maar toen ik het scenario las, was ik verkocht. Je wil gewoon weten wat er met die twee madammen gebeurt. En ik wist dat dit een verhaal is dat op emotie speelt, niet op ingewikkelde actiescènes. Dan kun je met actrices als Barbara en Lotte een gebrek aan middelen camoufleren. Maar dat neemt niet weg dat ik bij het bekijken dacht: verdorie, gewoon met een tussenshot van iemand die met een blik reageert of zo, had deze scène zoveel beter kunnen zijn. Tja, we leven nu eenmaal in tijden van harde besparingen.'


Dubbelleven, de nieuwe fictiereeks van Eén, startte donderdag met 1.243.526 kijkers en een marktaandeel van 49,1 procent.
Dat is een opsteker voor de regisseur Joël Vanhoebrouck. De reeks, over een man waarvan na zijn dood blijkt dat hij er twee gezinnen op na hield, werd immers met een krap budget gemaakt. Voor een aflevering van Dubbelleven werden zes draaidagen uitgetrokken — voor Witse zijn dat er twaalf. De acteerprestaties van Barbara Sarafian, Lotte Heijtenis en Lucas Van den Eynde en het sterke scenario kregen ook lof van de critici.



Een goed verhaal, sterke acteurs en een klassevolle beeldvoering zijn de steunberen van goede fictie. De eerste aflevering van Dubbelleven, een dertiendelige dramareeks met Vlaamse TV vrouwen Lotte Heijtenis en Barbara Sarafian, scoorde uitstekend op de eerste twee criteria.

donderdag 1 maart 2012

Joke Devynck @ Vlaamse TV vrouwen

Joke Devynck (Knokke, 10 oktober 1972) is een Vlaamse actrice. Van haar televisiewerk is ze vooral bekend door haar rol in de televisieserie Flikken als de brutale Tony en de VTM serie De Rodenburgs. Daarnaast heeft ze in verschillende theaterproducties gestaan.
Vlaamse TV vrouw Joke Devynck werd geboren in oktober 1972 in het West-Vlaamse Knokke-Heist. In deze gemeente studeerde zij dictie, voordracht en toneel aan de muziekacademie. Hierna trok ze net als Maaike Neuville naar 't Antwerpse voor een studie aan Studio Herman Teirlinck, die ze in 1994 succesvol afrondde.
Terwijl Vlaamse TV vrouw Joke Devynck nog op school zat, was zij al te zien als de Poolse Olga in De Kotmadam, haar eerste (gast)rol op televisie. Tot ongeveer 1999 stond ze voornamelijk op de planken met een tiental toneelproducties. In 1999 speelde Joke Devynck in Flikken, waaraan zij haar naamsbekendheid vooral te danken heeft. Vooral een naaktscène waarin Joke Devynck bloot uit bed stapte, baarde veel opzien. In 2001 zei ze de serie vaarwel: het was genoeg geweest en daarbij was ze zwanger van haar eerste kind. Hiermee was het ook een tijdje vrij stil rond haar, enkele tv-optredens uitgezonderd, totdat bekend werd dat zij te zien zou zijn in de nieuwste film van Jan Verheyen, Buitenspel, die in 2005 uitkwam. Daarna volgde onder andere de politieserie Vermist, die in 2008 uitgezonden werd op Prime en VT4.
Joke Devynck kwam op 13 juni 2010 op voor Groen!. Ze had een vijftiende plaats op de senaatslijst van die partij.
Devynck is getrouwd met de Belgische acteur Johan Heldenbergh (1967), met wie zij drie kinderen heeft, onder meer een tweeling.
Hoofdrollen Vlaamse TV vrouw Joke Devynck
    2011, Het Goddelijke Monster als Katrien De Schryver.
    2010-2011, De Rodenburgs, reeks 2, 18 afleveringen, als Claudia Schneider
    2008-heden, Vermist, reeks 1 t/m 4, 40 afleveringen, als Tine Peeters
    1999-2001, Flikken, reeks 1 t/m 3, 40 afleveringen, als Tony Dierickx naast Andrea Croonenberghs
(Gast)rollen Joke Devynck
    2011, Witse, als ?, reeks 9, aflevering 3
    2007, Rupel, als Sofie Dombert (nooit uitgezonden)
    2007, Katarakt, ze speelt de rol van Nathalie
    2007, Sara, als Esther Bossiers
    2007, Aspe, reeks 3, aflevering 35 'Gestolen Dood' en 36 'Hoog Spel', als Hilde Naessens
    2007, Dag Boek, gastlezer
    2006, De Zevende Dag, zondagochtendprogramma
    2005, Witse, reeks 2, aflevering 10: 'Tweespoor', als Anja Siebens
    2005, Zomer 2005, talkshow
    2004, Hij/Zij, spelprogramma
    2003, Dennis, 1 aflevering, als een vroegere vriendin van Dennis
    2001, Liefde & Geluk, aflevering 5: 'Striptease', als Tony Dierickx
    1998, Deman, 1 aflevering: 'Duivelse minnaars', als Sonja
    1998, De Raf en Ronny Show, als 'Haar van boven'
    1998, Heterdaad, reeks 3, aflevering 26, als Barbara
    1997, Dokters, aflevering 'Verboden te roken'
    1991, De Kotmadam, reeks 3, aflevering 49: 'De Poolse', als Olga Kornikova
    ____, Wittekerke, aflevering 116, als Nadine
    ____, Oog in Oog, meer details zijn niet bekend
    2006, Beste vrienden, vriendschapstest in de vorm van een spel
    ____, Aan tafel, talkshow
    ____, De Laatste Show, talkshow
    ____, Herexamen
    ____, Mensenkennis
Films Joke Devynck
    2010, Zot van A., als Annette
    2008, Vermist, Tine Peeters
    2006, Vleugels, als Kris
    2005, Buitenspel, als Anne Reynders, moeder van Gilles
    2005, Suspect, als journaliste Conny Haas (bijrol)
    2004, Nieuwe Schoenen, kleine bijrol (televisiefilm)
    2003, A love story in B-minor, (kortfilm)
    2002, De blauwe roos, moeder van Nathalie (kortfilm)
    1998, She will be mine, (kortfilm)
    1997, Cel, als Sheila (kortfilm)
 
Joke Devynck: "Functioneel bloot? Geen probleem!"
"Wat je ook doet, kijk haar nooit recht in de ogen. Doe je het toch, dan ben je helemaal van de wereld af. Haar ogen doen je verstijven, je krijgt warm en koud tegelijk en je kan nauwelijks nog ademhalen. Geloof me, Mowgli: één blik in de ogen van Kah, de wurgslang, en je bent verloren." Aldus Bagheera, de zwarte panter tegen Mowgli in Ruard Kipling's onvolprezen Jungle Book. Neen, Vlaamse actrice Joke Devynck is geen koningspython. Maar kijk haar in de ogen en je bent totaal van slag. je knieën beginnen te knikken, je begint te stotteren en je vergeet zowaar wat je hier eigenlijk zit te doen, recht tegenover haar in een cafeetje ergens in Wetteren. Juist, ja: een interview.
We hebben twee reeksen afleveringen van 'Flikken' op de buis gehad, de derde reeks wordt ingeblikt en naar ik heb vernomen is de vierde al in volle voorbereiding. Ben je niet bang voor oververzadiging?
Joke Devynck: "Vierde reeks in volle voorbereiding? Je weet meer dan ik. De kijkcijfers zijn goed, dus waarom zouden we stoppen? 't is waar: Woestijnvis bijvoorbeeld heeft er een gewoonte van gemaakt om te stoppen op het hoogtepunt van een goedlopend programma. Schalkse Ruiters, Morgen Maandag... Ze hebben die succesnummers de kans niet gegeven om dood te bloeden. Er valt iets voor te zeggen maar anderzijds is het ook zo dat een machine na drie jaar veel beter gesmeerd loopt dan na 1 of twee seizoenen. Maar kijk naar de Amerikaanse reeksen: die blijven ook jaren aan een stuk lopen. Anthony Hopkins vergeleek sequels ooit met gokken in Las Vegas: de eerste keer dat je speelt win je, en je wil doorgaan, tot je plots beseft dat er van je winst niets meer over is en je integendeel een diepe put hebt gemaakt. Het ogenblik dat je je niet meer lekker voelt in je personage, wordt het tijd om te stoppen. Het succes van 'Flikken' ligt juist in de personages, de herkenbaarheid. Je hebt zes karakters, allemaal verschillend van elkaar, en iedereen kan zich wel op één of andere manier identificeren met één van hen. Ook wanneer de verhaallijnen zelf wat minder zouden worden, dan nog ben ik er zeker van dat de mensen blijven kijken omwille van de personages."
Over personages gesproken: ben jij tevreden met je rol? Tony Dierickx lijkt mij een karakter met bijzonder weinig diepgang. Het personage van Andrea Croonenberghs daarentegen...
Joke Devynck: "Tony is een kind van de straat. Dus wat zeker aan bod komt, is de vuile praat die ze uitkraamt en haar stoer gedrag. Tony is zo, maar ze is veel meer dan dat ook. Ze heeft veel voeling met de man en de vrouw in de straat, met het gewone volk. Dat biedt veel perspectieven om haar personage diepgang te geven, maar het komt er een beetje te weinig uit precies omdat er minder op locatie gefilmd wordt, en ik dus niet altijd de kans krijg om Tony neer te zetten in haar natuurlijke omgeving en haar gestalte te geven via haar contact met de mensen. Heel veel heeft ook te maken met de verhaallijnen. Soms worden die gespreid over twee afleveringen-zoals het dochtertje van Britt werd gekidnapt- en dan krijg je meer mogelijkheden om diepgang te krijgen in je personage. Maar er waren de afleveringen waarin Francken, de onderzoeksrechter waar Tony ooit iets mee heeft gehad en om het leven komt, en natuurlijk ook de terugkeer van Frank, een oud lief van haar, die Tony komt misleiden. Het zou ook heel wat helpen indien de episodes zelf wat langer zouden duren, maar ook dat is niet haalbaar. Er is gewoon te weinig tijd, zeker als je weet dat 1dag opnames amper 3 of 6 minuten beelden oplevert, al naargelang het om studio- of buitenopnames gaat."
Ergens in het begin van de eerste reeks kregen we een naaktscène met Tony. Nu zijn wij de laatste om daar moeilijk over te doen, maar anderzijds vond ik het nogal goedkoop. Bloot om het bloot.
Joke Devynck: "Ik niet. Ik vond het zelf heel functioneel naakt, want anders had ik er nooit mee ingestemd. Wat had ik moeten doen? Een laken rond me slaan zoals in Amerikaanse series? Het ging erom dat ik snel uit bed moest voor 1 of andere zaak. Het verhaal vroeg erom. Vergeet ook niet dat elke naaktscène die je speelt moet bijdragen tot de typering van je karakter. Tony is niet preuts, in de reeks is ze een vrouw met 'wisselende contacten'. Dan is het niet abnormaal dat ze 's ochtends naakt wakker wordt naast iemand die ze de avond tevoren pas voor het eerst gezien heeft. En die ze niet van plan is nog te ontmoeten."
Je maakt er geen geheim van dat je het toneel mist.
Joke Devynck: "Toneel is de basis van het spelen, maar er is zeker een wisselwerking met camerawerk. Televisie leert je om heel concreet te zijn. Het 'geef-de-confituur-eens-door' acteerwerk- het spelen van heel alledaagse situaties of het op een alledaagse manier omgaan met je tegenspelers. Grapjes maken, onbenullige conversaties... dat soort dingen. Dat vind ik persoonlijk het moeilijkst van al. Ach, het is gewoon anders, maar het is allebei 'spelen'. Zo is theater heel momentaan. Het wordt niet gevat, het vervliegt! En tegelijk is toneel evolutie: je gaat anders spelen naarmate het stuk langer loopt. Bovendien is elke opvoering verschillend, ook al omdat het publiek telkens anders is en op een heel andere manier reageert. Weet je, het is leuk om televisie en toneel te kunnen combineren, maar dat is zo goed als onmogelijk. Oke, ik mis het toneel, maar misschien zou ik morgen naar televisie verlangen mocht ik vandaag beslissen om uit flikken te stappen. Want pas op; ik doe mijn werk heel erg graag. Ik leer ook nog elke dag bij. Het werken voor televisie draagt bij tot je technische bagage. Zolang ik plezier aan mijn werk blijf beleven, zie ik niet in waarom ik het televisiewerk de rug zou toekeren."
Je spreekt altijd over werken als je acteren bedoelt. Is acteren een dagtaak, net als schrijven voor een mannenblad bijvoorbeeld?
Joke Devynck: "Ik ben daar heel gematigd in. Je hebt mensen die acteren als iets heel verhevens zien. Anderen zien acteren eerder al een pure job. Puur vakmanschap dat je kan leren. Mijn visie op acteren schommelt daar ergens tussenin."
Probeer toch maar eens wat concreter te zijn.
Joke Devynck: "Ik denk dat ik als mens vooral bezig ben met mij te uiten, op alle vlakken. Jammer genoeg ben ik totaal niet muzikaal, maar daar staat dan weer tegenover dat ik gevoel heb voor beeldende kunst. Portretten vooral, je beeldt er mensen mee uit, net als bij acteren. Weet je, acteren is het lachen en het wenen van het leven. Als kind al wilde ik acteren; ik tekende figuurtjes op het podium. Ik ben altijd een twijfelaarster geweest, maar dat was iets waar ik zeker van was: namelijk dat ik actrice zou worden. Nu ja, dat of avonturierster. Of anotropologe. Maar daarvoor moest je naar de unief, en dat zag ik niet zitten. Ik heb het namelijk niet zo begrepen op van die schoolse opleidingen. Zelf studio vond ik te schools."
Ben je niet nog steeds een twijfelaarster? Je geeft een beetje de indruk dat je je laat overhalen tot dingen waar je eigelijk geen zin in hebt. Zo heb je twee keer deelgenomen aan van die typische BV-toestanden op televisie. Ik had de indruk dat je daar een beetje zat te sterven als bekende Vlaming.
Joke Devynck: "Voor 'Herexamen' was dat inderdaad zo, maar 'Mensenkennis' vond ik echt leuk. Destijds leefde onder acteurs de opvatting dat wanneer je aan 'Herexamen' mocht meedoen, je het gevoel had dat je op de goeie weg zat. Ik had er mij gewoon veel te veel van voorgesteld, maar er worden daar vier afleveringen op 1dag ingeblikt. En dan krijg je het gevoel van 'is het dat maar?' 'Mensenkennis' was heel anders. Vanuit die ontgoocheling met 'Herexamen' was ik daar onbevangen op af gegaan. Zo van 'laat ik het nu maar doen en we zien wel wat het wordt.' Weet je, je moet alles eens uitgeprobeerd hebben, en dan pas weet je wat je eraan hebt. Vanuit de theaterwereld wordt er soms neergekeken op televisie, en dan zeker op spelletjes. Ook interviews en dergelijke vindt men daar maar minnetjes. Maar ik vind dat je die dingen niet van te voren mag veroordelen. Anderzijds kan je niet aan alles meedoen; je moet leren selectief te zijn. Het laten aanrukken van BV's is in, laat het ons zo stellen."
Oh? Wie moest er een goed jaar geleden tijdens het journaal zonodig haar zegje doen over die rakettenkwestie op die legerbasis ergens in Limburg?
Joke Devynck: "Maar dat bedoel ik nu net. Ik was daar gewoon uit overtuiging, maar dat wil niet zeggen dat ik daar even een statement wil komen plaatsen. Zo van 'kijk eens, ik ben Joke Devynck en ik ben politiek correct.' Ik wist van mezelf waarom ik die dag daar was, maar mag men daarom van mij verwachten dat ik op een stevig onderbouwde manier het hoe en waarom van de manifestatie uit de doeken ga doen? En plots duwt er iemand van het Journaal een micro onder mijn neus, Sorry hé, maar ik had niet gevraagd om geïnterviewd te worden. Mocht men me van tevoren hebben gezegd dat ze me een paar vraagjes zouden stellen, dan had ik me daar op kunnen voorbereiden, en dan had ik heus wel met een zinniger tekstje voor de dag gekomen dan wat het uiteindelijk is geworden. Maar waarom moest ik eigenlijk voor de camera komen in de first place? Ik was daar gewoon."
De mensen horen het nu eenmaal liever door een BV uitleggen, en de media geven de mensen wat ze willen.
Joke Devynck: "Oh, maar dat liedje ben ik ook al beu gehoord: 'wij geven de mensen wat ze willen.' Probeer de mensen kwaliteit te geven. Als we er nu eens van uitgaan dat we niet weten wat 'de mensen' willen, dan krijgen we misschien wat minder eenheidskoek. En over dat gevraagd worden: vaak is dat voor heel nobele dingen, maar je voelt het zo aan je eksterogen dat je gevraagd wordt voor je bekende smoel. Dat je daar bent om meer volk te lokken of meer opbrengst binnen te halen. Oke, het is voor een goed doel, maar mag ik me daar alsjeblief een beetje ongemakkelijk bij voelen? Ik ben altijd een piekeraar geweest, maar nooit zoveel als nu ik op televisie kom. Mag ik neen zeggen op dit? Moet ik dat doen? Uiteindelijk neem je dan een beslissing, je gaat ervoor en dan uiteindelijk voel je ontgoocheling-of juist niet, en dan is het goed."
Je lijkt de media echt wel te wantrouwen.
Joke Devynck: "Toch niet. Ik wantrouw woorden. Ik heb ooit Jan Decleir eens toevertrouwd dat ik bang ben van woorden. 'Hoe kan dat nu als je wil gaan acteren,' antwoordde hij daarop. Toch is het zo. Woorden kunnen tot verschrikkelijke misverstanden leiden. Zeker geschreven woorden. Je moet er kunnen doorkijken, luisteren naar de woorden en ze relativeren. Wat ik sommige media verwijt, naast het eeuwig excuus van 'wij geven wat de mensen willen, dus mogen we bullshit over ze heen kieperen' is dat ze de mensen in vakjes zetten en dat ze altijd een oordeel geven, in plaats van gewoon bemerkingen te plaatsen. Niemand lijkt nog moeite te nemen om iets te nuanceren. Soms word je gepakt op alles Wat je eerder hebt gezegd in een ander interview. Zo van 'ja maar, toen heb je zus gezegd en vandaag is het zo' Mag het even? Mag ik na verloop van tijd dan niet anders gaan denken over bepaalde dingen? Soms heb ik de indruk dat men je in de hoek wil drijven. Afijn, iedereen zijn eigen mening a.u.b. maar soms mag er al eens wat tegenover staan. Hoe zij het dan zouden doen, een beetje constructieve kritiek als het ware."
Als je dan toch zo beducht bent voor het onheil dat woorden kunnen aanrichten, is dit wellicht een mooie afsluiter. Ben je er nog nooit bang voor geweest om vroeg of laat het doelwit te worden van Herman Brusselmans' scheldproza?
Joke Devynck: "Daar heb ik nog geen seconde bij stilgestaan. Ik herinner me uit mijn studentenperiode dat we met vijf vriendinnen ooit op Brusselmans zijn toegestapt met de vraag of hij niet eens een stukje speciaal voor ons wou schrijven. Dat is er nooit van gekomen en ook ons voornemen om ooit met z'n allen iets samen te doen, is niet gerealiseerd. Maar ik herinner me wel dat het toen een gezellige avond is geworden." Misschien dat hij me omwille van die avond een beetje ontziet.
 
De Rodenburgs is een familie-epos met Vlaamse actrice Joke Devynck in een hoofdrol, een kroniek van twee verschillende families die worden samengebracht door huwelijksbanden en zakelijke belangen. Ze zijn veel rijker dan de zee diep is en hebben hun miljoenen te danken aan Rodenburg Investment Company (RIC), gesticht door pater familias Karel Rodenburg. De familie woont in één van de meest luxueuze villawijken van het land. In deze wereld gelden andere wetten dan in de gewone wereld. Grenzen lijken niet te bestaan, zij bepalen zelf hun limieten.
De rol van Joke Devynck: Claudia Schneider
Claudia Schneider(Joke Devynck) is zelfbewust, knap, rijk én een oude bekende van de familie Rodenburgs, die ze eigenlijk vergeten waren. Ze is namelijk de gedoodwaande echtgenote van Fred Rodenburg. Wanneer ze plots weer opduikt, gaat er een ware schokgolf door de familie. Bovendien heeft ze één missie: de schuldigen laten boeten voor het onrecht dat haar is aangedaan. Kortom: Claudia is een vrouw op oorlogspad.
Aflevering 25 - 02/09/2010
Heel de familie Rodenburg, aangevoerd door Marie-Claire, verschijnt in vol ornaat op de begrafenis van de vermoorde Simon. "Sex, Drugs and Rock’n Roll" staat er gegraveerd op de witte kist, die Marie-Claire besteld heeft. Maar de meest pakkende toespraak komt van Freya, kapot van verdriet over de dood van haar eerste grote liefde. Stijn De Ridder woont een andere intiemere begrafenis bij, nl. die van Camilia Del Monte. De jonge advocate kon de breuk met Stijn niet verwerken en pleegde zelfmoord. Fred laat het allemaal niet aan zijn hart komen en gaat helemaal op in zijn nieuwe functie als CEO van RIC. Karel is nog steeds niet overtuigd van de capaciteiten van zijn oudste zoon, maar zijn goedbedoelde raad wordt compleet genegeerd. Fred probeert op zijn beurt Marie-Claire advies te geven bij het runnen van WestStar, maar ontdekt snel dat dat geen goed idee is...
Aflevering 26 - 09/09/2010
Fred pikt het niet langer dat Karel zich met RIC blijft bemoeien en achter zijn rug deals afblaast. Het komt tot een zware confrontatie tussen vader en zoon en Bénédicte moet partij kiezen. Haar keuze heeft zware gevolgen voor de familie. Ondanks Freds weigering en buiten zijn medeweten, heeft Maaike toch geposeerd voor een fotoshoot in lingerie. Marie-Claire kan het niet laten haar stiefmoeder hiermee te pesten en het komt tot een vechtpartij tussen de twee vrouwen. Fred beseft dat het zo niet verder kan. Marie-Claire is nauwelijks bekomen van het gevecht met Maaike of ze wordt aangepakt door een woedende Freya. Ze zoekt troost in de armen van haar enigmatische neef Daniël. Hanne beseft op haar beurt dat Olivier nooit van plan was om haar mee te nemen naar zijn kabinet wanneer hij minister wordt en ze breekt met hem. Maar wordt Olivier wel minister?
Aflevering 27 - 16/09/2010
Freya wil koste wat het kost voorkomen dat Marie-Claire een schandaalboek over Simon op de markt brengt, maar zoals steeds blijkt die haar een stap voor. Marie-Claire heeft trouwens andere zorgen. Het lijkt wel alsof Daniël haar probeert te ontlopen. Bovendien moet ze op zoek naar een appartement want na de zoveelste confrontatie met Maaike, heeft Fred zijn dochter de deur gewezen. Het is een beslissing die Fred zwaar valt, net zo zwaar als de gedwongen verkoop van zijn geliefde WestStar aan zijn vader om de financiële put bij RIC te helpen vullen. En ook na de verkoop komt hij nog steeds 3 miljoen euro te kort. Karel heeft WestStar niet voor zichzelf gekocht en bezorgt zijn twee kleinkinderen Daniël en Marie-Claire een verrassing van formaat. Het is voor Daniël meteen de aanleiding om een punt te zetten achter hun amoureuze relatie. En dan krijgt een aangeslagen Marie-Claire het bezoek van de mysterieuze mevrouw Schneider(Joke Devynck)...
Aflevering 28 - 23/09/2010
Fred is razend dat Freya ongestraft blijft na haar aanslag op hem. Freya beseft haar fout maar zoekt een uitweg voor haar frustratie over de smaad aan de overleden Simon. Hanne steunt haar dochter met goede raad, die helaas verkeerd uitpakt. Stijn is inmiddels terug thuis komen wonen en heeft buiten medeweten van zijn vrouw de erfenis van Camilia aanvaard. Fred heeft Marie-Claire nog maar net het huis uit gezet, of hij wil al zoete broodjes bakken. Dit tot grote ergernis van Maaike. Isabelle maakt zich grote zorgen over het cadeau van Karel Rodenburg aan zijn kleinzoon. Blijkbaar is er een en ander met Daniël aan de hand waar Karel geen weet van heeft. De geheimzinnige Claudia(Joke Devynck) laat bij iedere Rodenburg een grote omslag bezorgen. Die van Bénédicte bezorgt ze zelf. De brief slaat in als een bom...
Aflevering 29 - 30/09/2010
De harde brief van Marie-Claire stuurt een schokgolf door de Rodenburgs. Op de door haar samengeroepen familievergadering wacht hen een verrassing van formaat. Er blijken heel wat oude rekeningen te vereffenen. Vooral bij Bénédicte breekt het angstzweet uit. Karel vangt bot als hij de crisis op zijn gebruikelijke manier wil oplossen met een flinke som geld. Hij begint te beseffen dat zijn cadeau aan zijn kleinkinderen zich wel eens tegen hem kan keren. Fred is kapot van het nieuws en wil niet bij de pakken blijven zitten. Hij kan het niet verkroppen dat WestStar het parkeerdossier in de schoot geworpen krijgt en neemt een zakelijke beslissing met serieuze gevolgen. Freya heeft zich degelijk voorbereid op haar interview over Simon, vastbesloten niet in de val van de sensatiepers te trappen. Het interview loopt echter helemaal anders dan verwacht.
Aflevering 30 - 07/10/2010
Hanne is razend op Freya, want het interview dat ze aan het blad Jetset gegeven heeft om het imago van Simon op te poetsen, komt als een boemerang in haar gezicht terug. Ook Olivier heeft de cover van het roddelblad gehaald. Bénédicte kan er niet mee lachen en eist dat hij zich herpakt. Maar Freya en Olivier storten zich vol overgave in het Kortrijkse nachtleven... De samenwerking tussen Daniël en Claudia(Joke Devynck) verloopt prima, tot grote ergernis van Karel. Het ziet er naar uit dat ze van het parkingproject een succes zullen maken. Fred houdt intussen uitverkoop om RIC er bovenop te helpen. Antoine kan het zakelijke geklungel van Fred niet meer aanzien en stelt Stijn voor een belangrijke participatie van RIC over te nemen, zodat die niet verloren gaat. Stijn ruikt zijn kans en probeert Antoine te verleiden tot dubbelspel. Fred geniet ondertussen uitgebreid van zijn nieuwe auto. Met Maaike, die nog altijd niet durft te vertellen dat ze binnenkort naar de Bahama’s vertrekt voor een sexy glamour fotoshoot.
Aflevering 31 - 14/10/2010
Na een wild nachtje fuiven rijdt een dronken Olivier, met een al even dronken Freya naast zich in de wagen, een fietster aan. De vrouw is zwaar gekwetst. Olivier maakt zich uit de voeten en laat een slapende Freya alleen achter. Hij rekent op Karel om een groot schandaal te voorkomen. Karel beseft dat zijn zoon niet het sterke karakter is dat hij altijd in hem zag en neemt een harde beslissing. Freya wordt opgepakt en gearresteerd op verdenking van doodslag. De klap brengt Hanne en Stijn terug dichter bij mekaar. Fred heeft dringend geld nodig voor RIC en Bénédicte heeft haar zus Marie-France om hulp gevraagd. Die installeert zich ten huize Rodenburg en geniet duidelijk van de situatie. Claudia begint zich inmiddels ernstig zorgen te maken over het gedrag van Daniël.
Aflevering 32 - 21/10/2010
Fred denkt dat zijn dochter in Indië zit, want hij heeft haar op een foto gezien. Hij wil er onmiddellijk naartoe en is voor geen rede vatbaar. Als Agnes hem erop wijst dat de vrouw op de foto veel kleiner is dan Marie-Claire en daarom geen vlucht wil boeken, wordt ze op staande voet ontslagen. Intussen krijgt Claudia Isabelle aan de praat. Daniël blijkt een man met vele gezichten, en één ervan is zeer te mijden, zoals Chantal aan de lijve ondervonden heeft. Claudia stelt Daniël voor een verrassend ultimatum. Terwijl Freya nog steeds in de gevangenis zit, heeft Karel voor haar een - dure - advocaat geregeld. Freya beseft maar al te goed wat de bedoeling hiervan is. Marie-France heeft voor Fred en Bénédicte ook een ultimatum in petto alvorens te investeren in het noodlijdende RIC. Het wordt allemaal wat te veel voor Karel en de oude krijger zakt in elkaar.
Het tweede seizoen van ‘De Rodenburgs’ begint dus met twee begrafenissen.
Simon is in zijn hospitaalbed afgemaakt door zijn drugsdealer en Camilia Del Monte heeft zelfmoord gepleegd. Ze kon de afwijzing van Stijn niet verwerken en was vol wroeging over haar rol in zijn ondergang. Zowel voor de Rodenburgs als voor de De Ridders breekt met de begrafenissen een nieuw tijdperk aan.
Fred ontdekt al snel dat zijn vader nog altijd grote twijfels heeft bij zijn beslissing om hem aan het roer te plaatsen van RIC. En in zijn haast om te bewijzen dat hij wel degelijk de  juiste man op de juiste plaats is, stapelt Fred de foute beslissingen op.
Olivier moet ondervinden dat electoraal succes niet voldoende is om in de Wetstraat au sérieux genomen te worden. Hij krijgt - voor het eerst in zijn leven - met echte tegenkanting te maken en blijkt daar - tot ontzetting van zijn vader - niet tegen opgewassen.
Ook Marie-Claire is duidelijk niet klaar voor de verantwoordelijkheid van een eigen bedrijf. Ze valt bovendien al snel voor de charmes van Daniël, de zoon van Karels buitenechtelijke dochter en dus haar (halve) neef. Daniël heeft bovendien een eigen verborgen agenda en blijkt veel gevaarlijker dan  iedereen vermoedt.
Maar de grootste dreiging voor De Rodenburgs is zonder twijfel de mooie en mysterieuze Claudia Schneider, een rol van  nieuwkomer Joke Devynck. De knappe, zelfbewuste en rijke Claudia rijt met haar komst oude wonden open. Bovendien windt ze er geen doekjes om dat ze openstaande rekeningen wil vereffenen.
De familie De Ridder tracht moeizaam op te staan na de zware klappen die ze te verduren kregen. Hanne ontdekt dat Olivier haar slechts heeft gebruikt. Ze breekt met hem en tracht de brokken te lijmen met Stijn, zij het niet van harte.  Stijn is immers verblind door wraakgevoelens tegenover de  gehate Rodenburgs en doet het ondenkbare: hij aanvaardt de erfenis van Camilia, de vrouw voor wiens dood hij onrechtstreeks verantwoordelijk is. Met dat verse kapitaal begint Stijn een gevecht tegen RIC, waarbij alle middelen  goed zijn. Beide ouders zien intussen niet dat dochter Freya helemaal ten onder gaat aan de dood van Simon.
En zoals steeds draaien al die conflicten niet alleen om geld en macht, maar vooral om de zeer menselijke pogingen van éénieder om in het reine te komen met zichzelf en met zijn verleden, om de drang naar respect en liefde van de anderen, en - onvermijdelijk - om jaloezie en haat.
En in dat soort conflicten zijn er altijd meer verliezers dan winnaars ...
Na Bent van Looy werd Joke Devynck gekozen als meest stijlvolle vrouw. Tot haar eigen grote verbazing: 'Je moet het maar doen met een kleerkast als de mijne.'
En toch wist die kleerkast de jury en jullie te charmeren, dus zijn we maar al te benieuwd wat er in zit...
Oud of nieuw?
Joke Devynck: 'Als ik mag kiezen: doe maar oud. Ik hou niet van winkelen, maar voor leuke tweedehandswinkeltjes maak ik graag een uitzondering. Tweedehands is origineel, mooi en goedkoop. En ecologisch uiteraard. Dat is voor mij zeer belangrijk. En elk stuk heeft een geschiedenis. Soms troggel ik iets af van een vriendin. Dan heeft het nog meer betekenis.'

En zij geeft dat dan?
Joke Devynck: 'Neen, natuurlijk niet. (lacht) Maar af en toe wel. Toen ik studeerde, woonde ik bij een vriendin. Na afloop kreeg ik haar lange witte jurk waar ik verliefd op was. Ik heb die jurk gedragen tot hij stuk was. En nog doe ik hem niet weg.'

Hou je echt niet van winkelen?
Joke Devynck: 'Neen. Als ik de H&M of Zara binnenstap, en de boenke boenke muziek me om de oren slaat, dan draai ik mij om en ben weer weg. Ze doen er alles aan om winkelen zo onaangenaam mogelijk te maken. Ik ben een oude vrouw op dat vlak.'

En boetieks?
Joke Devynck: 'Dat wel. Een klein winkeltje met lieve verkoopsters en een betaalbaar aanbod. Maar die zijn schaars. En ik vergeet ook snel. Net zoals ik dat heb met wijn. Ik koop een lekkere wijn en ik vergeet welke het was. Zo gaat het bij mij met kledingmerken ook.'

De stockverkoop nog niet ontdekt?
Joke Devynck: 'Toch wel. Maar ik moet erop gewezen worden wanneer ze plaatsvinden. Gelukkig krijg ik soms tips van stylistes. Veronique Branquinho heeft een mooie snit van broeken. Ga eens kijken. En ik heb op een stockverkoop een prachtige petrolkleurige jas gekocht van Dries Van Noten. Jassen zijn mijn zwak punt. Jassen en laarzen.'

Waarom?
Joke Devynck: 'Omdat ik het theatrale opzoek. Met een mooi paar laarzen kun je veel vertellen. Ik krijg daar vaak complimentjes over.'

En verder: ben je schoenenverslaafd?
Joke Devynck: 'Niet verslaafd. Maar ik begrijp de fascinatie wel. Een schoen kan een outfit maken. En je hoeft er geen zware confrontatie met de spiegel voor aan te gaan. Maar mooie schoenen zijn vaak duur, zeker in de natuurlijke materialen waar ik van houd.'

Kan je nooit eens veel geld uitgeven aan een mooi stuk?
Joke Devynck: 'Als het goed gemaakt én tijdloos is, wel. Maar ik doe het niet vaak. Ik vraag me zelfs af wat het duurste is wat ik ooit gekocht heb. Een jas, denk ik.'

Heb je last van schuldgevoelens?
Joke Devynck: 'Neen. Ik vind het gewoon overdreven. Aan andere dingen geef ik wél gemakkelijk geld uit. Aan eten bijvoorbeeld. Wij zijn levensgenieters die belang hechten aan goede producten. Biologische melk, groenten en fruit van goede kwaliteit. Of kippen. Ik kan er niet tegen als Johan met een plofkip van drie euro thuiskomt. Je wilt niet weten wat ze daarin spuiten.'

Zweer je bij vaste verzorgingsproducten?
Joke Devynck: 'Ja. Maar ik gebruik er niet zoveel. Ik merk dat ik altijd bij dezelfde natuurlijke producten van Weleda uitkom. En een goede dagcrème van La Roche-Posay.'

Koop je dure kinderkleren?
Joke Devynck: 'Neen. Ze groeien er veel te snel uit. Ook daar vind je zeer mooi tweedehands.'
Dragen je kinderen om het even wat?
Joke Devynck: 'Ik heb er twee die het allemaal niet veel kan schelen, en eentje die niet wil verschillen van de rest. Die wil Pokémon en alles wat in is om mee te kunnen spelen. Toen ik een rode broek kocht, zei hij: Neen, ze gaan mij uitlachen. Maar ik heb ze hem tóch kunnen doen dragen.'
Wat zijn je favoriete tweedehandsadresjes?
Voor mezelf: Think Twice (T2), Ajuinlei 15a in Gent, voor de kinderen: Jacob, Bij Sint-Jacobs 7 in Gent
En je ultieme stijltip?
Joke Devynck: 'Blijf jezelf. Your playing small doesn't serve the world. Veel mensen maken zich klein. Waarom? Durf stralen. Durf dat!'
Tony Dierickx ( Joke Devynck) in Flikken.
Wat is haar functie in Flikken?
Inspecteur- Officier van de Gerechtelijke Politie
Hoe oud is ze?
28 jaar
Tony is gek op het politiewerk, ze geniet van elke minuut. Ze is getrouwd met haar job.
Tony Dierickx is op straat opgegroeid en een straatvechter gebleven.
Tony woont in een loft. Een thuis is voor haar niet meer dan een bed om in te slapen (en niet noodzakelijk het hare).
 
Hoe kan je haar het best omschrijven?
Durft nogal vlug een grote mond opzetten, ze is een beetje een flapuit. Ze verbergt dikwijls een klein hartje achter een grote mond. Ze ligt ook dikwijls met zichzelf in de knoop.
    Reageert intuïtief en emotioneel, lees: explosief. En ook dat heeft in riskante omstandigheden soms zijn voordelen.
     Een avondmens met een ochtendhumeur.
     Vuil gebekt, sarcastisch, licht ontvlambaar en kleingeestig. Ze is dikwijls te  impulsief en bevooroordeeld. Ze hangt met veel genoegen de slecht gemanierde uit, maar is charmant als het haar uitkomt..
Waar heeft ze een hekel aan?
Tony heeft  een hekel aan traagheid en stupiditeit, "interpreteert" de regels, neemt risico's en belist intuïtief en snel. Ze kan absoluut niet tegen haar verlies en betaalt prompt terug met gelijke munt.
Beste vriendin: Britt Michiels (Andrea Croonenberghs)
Joke Devynck speelt hoofdrol in Eén fictie serie Het goddelijke monster.
Joke Devynck zal in de fictiereeks Het goddelijke monster, naar de bekende trilogie van Tom Lanoye, de hoofdrol van Katrien Deschryver vertolken. Johan Van Assche, bekend van De zaak Alzheimer en De hel van Tanger, speelt haar vader en ex-minister Herman Deschryver en Michel Van Dousselaere, die ook al in Terug naar Oosterdonk en
Ons geluk te zien was, kruipt in de huid van zijn broer Leo, flamboyante tapijtengigant. De cast wordt aangevuld met ronkende namen als Kevin Janssens, Marc Van Eeghem, Gilda De Bal en Vic De Wachter. Onlangs startten de opnames van de reeks, die wellicht in 2011 op het scherm komt.
Het goddelijke monster is een familiesaga over de ondergang van een Vlaams ondernemersgeslacht in een land in diepe crisis. De ellende begint bij een jachtongeluk, waarbij Katrien Deschryver ongewild haar man doodt. Het is het startschot voor een resem tragikomische evoluties, waarbij de Deschryvers steeds duidelijker het symbool worden van al wat misloopt in ons land. Regisseur is Hans Herbots, die ook al de films Falling, Verlengd weekend en Windkracht 10: Koksijde Rescue maakte, en van wie in februari de film Bo uitkomt.
Rik D'hiet, eerder verantwoordelijk voor de scripts van Flikken, Recht op recht en Bex en Blanche, schreef het scenario. Eyeworks Film & TV Drama is producent. Het goddelijke monster is de eerste tv-serie die geniet van de nieuwe STIVO-maatregel van de Vlaamse regering, die kwalitatief drama op de Vlaamse tv wil ondersteunen.
Koen De Bouw (l.) en Kevin Janssens maken op het televisiefestival van Monte Carlo kans op de titel van beste acteur voor hun rollen in Vermist. Joke Devynck en Katelijne Verbeke werden allebei genomineerd als beste actrice.
De VT4-reeks werd in totaal zes keer genomineerd, want ook in de categorieën beste Europese producent en beste internationale producent speelt Vermist mee. Vermist is intussen verkocht aan meer dan veertig landen. De prijzen worden uitgereikt op 10juni.
Elke maandag, dinsdag, woensdag en donderdag presenteert Frieda Van Wijck 'De Klas van Frieda'. In het nieuwe schooljaar krijgt gastvrouw Frieda Van Wijck maar liefst 136 nieuwe leerlingen en 34 nieuwe vakleerkrachten over de vloer. Dit zijn de leerlingen die juffrouw Frieda in de eerste week van het nieuwe seizoen aan een overhoring onderwerpt.
DONDERDAG 7 APRIL
'De Klas van Frieda' sluit de week af met echte liefde, ook op de schoolbanken. Veldrijder Bart Wellens brengt zijn charmante vrouw Lentel De Hertog mee en actrice Joke Devynck haar man Johan Heldenbergh.
Ex-miss België Virginie Claes laat haar wederhelft thuis, maar brengt als vakleraar verkeerskunde wel enkele interessante verkeersvragen voor de leerlingen mee.
Jessy Teirlinck tuinde in de aprilgrap van @TheMovies. Nee, Jan Verheyen gaat geen 'Zot van W' draaien, maar Jessy houdt er wel een rol aan over.
'Acteurs gezocht voor Wetterse promofilm 'Zot Van W' in een regie van Jan Verheyen'.
Met die slogan en bijhorende affiche probeerde Raf De Graeve, uitbater van videotheek @The Movies, via Facebook en enkele lokale bladen, jong acteertalent naar zijn zaak te lokken voor een klassieke aprilgrap.
Een stormloop werd het niet, Marie Vinck liet zich niet zien, mensen zijn alert voor aprilvissen, maar amateuractrice bij diverse gezelschappen Jessy Teirlinck kwam toch een kijkje nemen.
'Niet bij stilgestaan dat het 1 april was', zegt ze.
'En ja, met Jan Verheyen werken zag ik wel zitten. Maar bon, ik kan er wel mee lachen.'
Nog harder kon Jessy lachen toen De Graeve toch nog leuk nieuws in petto had.
'Ik ga zelf een promofilm in elkaar boksen die misschien Zot Van W gaat heten en ik was op zoek naar een actrice. Die heb ik meteen gevonden, Jessy krijgt een rol.'
Het hele Jan Verheyenverhaal is ook niet zomaar verzonnen, want de succesvolle regisseur komt op 15 april effectief naar Wetteren.
'@The Movies bestaat 10 jaar en daar hoort een feest bij', zegt De Graeve.
'Als feestfilm hebben we gekozen voor 'Zot Van A' van Verheyen. De regisseur zal het voorwoord verzorgen voor de film. Er zullen ook een drietal acteurs naar Wetteren afzakken. Joke Devynck komt zeker en naar alle waarschijnlijkheid ook Mattias Sercu en Barbara Sarafian.'
Een nieuw intrigerende dame in het tweede seizoen van de Rodenburgs op VTM: Claudia, gespeeld door Vlaamse actrice Joke Devynck. Zij komt als femme fatale de steenrijke Kortrijkse miljonairsfamilie vergezellen.
Corruptie, macht, erotiek, intriges en champagne. Heel veel champagne. Joke Devynck begeeft zich als actrice de laatste maanden tussen de beau monde. Ze speelt niet alleen Katrien Deschryver, de dochter van een rijke West-Vlaamse ex-minister in de nieuwe Eén-serie Het Goddelijke Monster, maar ook haar nieuwe personage Claudia in de VTM-serie De Rodenburgs blijkt een rijke madame te zijn.
Volgens de VTM-woordvoerster speel je een femme fatale die al haar geheime wapens zal gebruiken. Op het lijf geschreven?
Joke Devynck: (lacht) 'Mijn personage Claudia is wel een femme fatale, ja. Ze laat zich niet van de kook brengen en laat haar masker niet snel vallen. En ja, ik hoor je al aankomen, er schuilt ook een femme fatale in mij, zeker weten. Maar die schuilt in elke vrouw hoor. Mijn geheime wapen? Dat zou je beter aan mijn vent vragen (acteur Johan Heldenbergh nvdr.). Die zegt vaak Ge hebt chance dat ge zo schoon zijt. Hij zegt het vooral als ik stout ben of een grens overschrijd.'
Schuilt er ook een bitch in jou?
'Ik speel steeds minder spelletjes. Ik heb dat niet meer nodig, dat is verloren energie. Maar het is en blijft heerlijk om vooral op scène de bitch in mij los te laten. Ik zei het nog tegen Gilda (De Bal, die Bénédicte Rodenburg speelt, nvdr.): Oh my god, wat zijn wij toch bitches. Ik sta soms echt van mezelf te kijken. Die kak, dat dédain, die handgebaartjes. En dat fake lief zijn.'
Geef jij veel geld uit aan luxeproducten?
'Neen. Pedicure, manicure en gezichtsverzorging, het komt er maar niet van. Vroeger gingen we heel vaak naar de sauna, maar met de kindjes lukt dat niet meer. Ik heb wel een dure hobby: ik schilder portretten. Canvas en verf kosten best veel geld. Maar aan kleren geef ik niet veel geld uit. Eigenlijk ben ik een schooier. In mijn kleren zitten zelfs gaten.'
Je hebt wel een jas van Dries Van Noten.
Joke Devynck: 'Maar dat is dan weer op aanraden van de stylistes. Ik heb ook een jurk van Véronique Branquinho. Driehonderd euro. Ik weet nog dat ik toen een half uur heb zitten dralen voor ik het stukje textiel kocht. En nu durf ik dat jurkje bijna niet te dragen omdat ik vind dat het toch niet echt bij mij hoort. Typisch.'
Een magazine heeft je uitgeroepen tot meest stijlvolle vrouw van het jaar.
Joke Devynck: 'De eerste week nadat ik uitgeroepen werd tot meest stijlvolle vrouw, dacht ik Oei, ik moet nu altijd stijlvol rondlopen. Maar ik vergeet het toch vaak. Als ik mijn kindjes van school ga halen of 's ochtends naar de bakker ga, vind ik mezelf niet zo stijlvol hoor. Pas op, ik geniet er wel van om op een première met een mooi jurkje rond te lopen. Maar zoveel heb ik er niet, aangezien ik niet ga leuren bij ontwerpers om zo'n jurkje van hen te mogen dragen.'
Je bent zelf opgegroeid in Knokke.
Joke Devynck: 'Ja, maar mijn ouders waren niet rijk. Mijn vader was leerkracht, mijn moeder bibliothecaris. Ik had wel rijke vriendinnetjes. Hun koelkast zal altijd vol ijsjes en ze hadden veel meer speelgoed. Het is moeilijk om te omschrijven, maar ergens voelde ik wel dat ik uit een ander milieu kwam. Het was anders en ze hadden ook gewoon méér. In alle opzichten. Maar mijn moeder zei altijd Nooit vergelijken, Joke en dat heb ik goed onthouden.'
Had je dan ook stinkend rijke liefjes?
Joke Devynck: (Pretoogjes) 'Ik heb wel wat dokterszoontjes gehad, ja. Maar evengoed visserszonen hoor.'
Wat is het meest decadente wat je ooit hebt gedaan?
Joke Devynck: (Mysterieus) 'Och, ik heb natuurlijk veel drank genuttigd op de toneelschool. Heel veel. En de rest hang ik niet aan je neus hoor.'
Is botox trouwens iets voor jou?
Joke Devynck: 'Ik weet het niet. Het is tegen mijn gevoel voor esthetiek. Als je je gezicht optrekt, dan zie je toch nog altijd die gerimpelde nek? Dan klopt er toch iets niet? En gerimpelde gezichten zijn net zo mooi om te schilderen. Weet je, vraag het me nog eens over twintig jaar.'
Antwerpen mocht zich een avond lang Hollywoodallures aanmeten voor het filmevenement van het jaar, de première van Zot van A, Jan Verheyens nieuwe film.
BV-spotters die niet op de trappen van het Antwerpse Metropoliscomplex stonden, hebben het gemist: het evenement met de grootste concentratie aan bekend volk in tijden. Daar is in de eerste plaats de film van Jan Verheyen zelf verantwoordelijk voor. Alleen al met de filmcast vul je de rode loper van een paar films. In Zot van A, een romantische komedie over het amoureuze wel en wee van vijf koppels én Sinterklaas, zijn meer dan vijftig bekende gezichten te zien. Niet alleen acteurs als Koen De Graeve, Kevin Janssens, Veerle Baetens, Marie Vinck, Joke Devynck en Jan Van Looveren, maar ook bekenden als Koen Wauters, Jacky Lafon, Tania Kloek en Chris Lomme, die mee deze feelgoodfilm kleuren.
Joke Devynck werd bekend bij het grote publiek door haar naaktscène als Tony Dierickx in de VRT-reeks 'Flikken'. In 2005 had ze een opgemerkte rol als mama van een voetballend zoontje in ‘Buitenspel’ van Jan Verheyen. In de serie 'Vermist' van VT4 (en in de gelijknamige film) speelt ze hoofdinspecteur Tine Peeters. Zij vertolkt de hoofdrol (Katrien Deschryver) in een serie gebaseerd op de monstertrilogie van Tom Lanoye. Alleen moeten wij daar nog even op wachten.
Onlangs werd zij door de lezers van het Nieuwsblad verkozen tot meest stijlvolle vrouw van Vlaanderen. In haar vrije tijd schrijft en schildert ze. Op 27 september 2010 kwam zij in parochiehuis 't Veer in de Hoogstraat in Schellebelle vertellen hoe zij als vrouw aankijkt tegen de wereld.
In oktober gaat de bioscoopfilm ‘Zot van A’ in première, met o.a. Joke Devynck, een remake van de Nederlandse film ‘Alles is liefde’.
Mooie Vlaamse vrouwen speelden een hoofdrol in Flikken, zelfs in die mate dat veel kijkers zich niet eens alle korpsbazen herinneren. Het begon met Andrea Croonenberghs en Joke Devynck, die de rollen neerzetten van de koelbloedige Britt en heethoofd Tony. Maar het duo kreeg later nog veel meer vrouwelijk gezelschap. We zetten ze op een rij:
1. Andrea Croonenberghs
2. Joke Devynck
3. Rebecca Huys
4. Ann Ceurvels
5. Katelijne Verbeke
6. Veerle Malschaert
7. Tine Van den Brande
8. Kader Gürbüz
9. Tania Kloek
10. Ianka Fleerackers
11. Pascale Michiels
12. Margot De Ridder
Welke van deze 12 vrouwen is voor u de knapste Flikken-actrice? Met wie zou u op het avondfeest van de Flikkenparty de dans willen openen?
Een Belgisch magazine lanceerde een oproep waarbij u kon stemmen voor uw favoriete vrouwelijk Flikken-personage. Onlangs leidde Joke Devynck met 43 procent van de stemmen. Ianka Fleerackers en Andrea Croonenberghs volgden met respectievelijk 17 en 11 procent van de stemmen.
Joke Devynck wint poll knapste actrice met voorsprong
Met 42 procent van de meer dan 700 uitgebrachte stemmen op de poll wie vindt u de knapste Flikkenactrice, is Joke Devynck, die tijdens de eerste jaargang de rol speelde van Tony Dierickx, de grote winnares geworden.
Ianka Fleerackers komt op de tweede plaats met 17 procent van de stemmen;
Andrea Croonenberghs haalt met veertien procent van de stemmen de derde plaats.
Andrea Croonenberghs en Joke Devynck mochten op zondag 17 oktober 1999 de aftrap geven als Britt Michiels (Andrea) , de scherpzinnige koelbloedige flik en Tony Dierickx (Joke Devynck) een dwarse , impulsieve en vuilgebekte straatvechter. Joke stapt na drie reeksen uit de serie, en binnen het korps wordt haar personage vervangen door Sofie Beeckman, rol gespeeld door Ann Ceurvels. Andrea Croonenberghs stapt na reeks VII, waarin ze kan samenwerken met Boudewijn De Groot, uit Flikken.
Flikken seizoen 2
 Rebecca Huys dook al op in de eerste serie van Flikken: als Merel Vanneste, de zus van Ben Vanneste (rol gespeeld door Axel Daeseleire). Ze wordt de vriendin van Selattin, de motardcollega van Ben. Ze beslist dan ook nog om politieschool te volgen, waardoor ze vanaf de vierde serie op de foto's van de hoofdcast terechtkomt: een hoofdcast die op dat moment vier vrouwen telt: Katelijne Verbeke  Ann Ceurvels, Andrea Croonenberghs en Rebecca Huys dus. Rebecca speelt serie zeven nog volledig uit, en komt nog in enkele afleveringen van de achtste reeks voor, om daarna te verdwijnen.
Veerle Malschaert  , als balieagente Carla: in de meeste series een bescheiden rol als balieagente Carla. Komt wel nadrukkelijker in beeld op het moment dat Raymond door een crisis gaat en een relatie met Carla begint. Komt in alle tien de series voor.
Tine Van den Brande , duikt in de zesde serie op als Lieselot Winter, een collega van de jeugdbrigade, die het Flikkenteam komt versterken. Tine Van den Brande speelde ook de rol van hoofdcommissaris in een aantal afleveringen van Witse. Lieselot Winter wordt de nieuwe partner van Merel.
Flikken seizoen 3
 Tania Kloek komt als Tina Demeester in de zevende serie het Gentse Flikkenkorps binnengewaaid. Tina is nogal excentriek, en haar verblijf bij korpsen is meestal van korte duur. Ook in Gent: in de loop van de achtste serie moet ze al uit de serie geschreven worden omdat haar zwangerschap niet kan verwerkt worden in de serie.
Katelijne Verbeke duikt als Nadine Vanbruane op vanaf de derde reeks, als blijkt dat het hoofd van het Flikkenteam (op dat moment Kris Gysen, rol gespeeld door Wim Danckaert) in de fout gaat. Vanaf de vierde serie staat ze op de foto's van de vaste crew als chef van dienst. Maar wordt in reeks vijf al vervangen door Jo De Meyere als John Nauwelaerts.
Margot De Ridder speelt de rol van Dorien, dochter van Britt Michiels. Als Andrea Croonenberghs uit Flikken verdwijnt, betekent dat ook automatisch het einde van de rol van Dorien. Margot zal later nog opduiken in de Kavjaks en als SteracteurSterartiest.
Kader Gurbuz, Pascale, Ianka
Vlaamse TV vrouw Kader Gürbüz (later naakt te zien in Jes) is net als Veerle Malschaert Gentse en vertolkt net als Veerle een vaste bijrol die af en toe opduikt. Ze speelt de rol van Mihriban Ates, spoedarts in het ziekenhuis, waar de agenten van het Flikkenkorps al eens moeten langskomen, om slachtoffers te ondervragen. Of om zichzelf te laten onderzoeken. Iedereen herinnert zich de scène waarin Nick Debbaut (Werner Desmedt) zijn edele delen bloot moet laten onderzoeken door Kader Gurbuz.
Pascale Michiels komt in serie acht als motard bij de Gentse Flikken. Dat ze met een motor kan rijden bewees ze jaren eerder al in de advokatenserie Recht op Recht. Pascale vormt duo met Bruno  (Maarten Bosman), tot de stoppen bij hem doorslaan. Vanaf dan vormt ze een zwaantjeskoppel met Michiel Dewaele (rol gespeeld door Roel Vanderstukken).
Ianka Fleerackers duikt in de zevende reeks al een paar keer op, als de strenge onderzoeksrechter Nathalie Mouton. Vanaf de achtste serie speelt ze de rol van Emma Boon, een inspecteur in burger. Evolueert van een voorbestemde bureauflik tot een echte onderzoeksagent. Ianka is ook de auteur van het boek Flikken, anders bekeken dat bij Lannoo uitkwam.